Centrum rozmów o biznesie

Górskie wyprawy mogą przybierać rozmaite postaci. Od powolnych spacerów po prostych trasach w bezpośrednim sąsiedztwie schronisk turystycznych, przez piesze, całodniowe wędrówki po trasach plasujących się wyżej na skali trudności, aż po zaawansowane trekkingi. By wziąć udział w tych ostatnich, potrzebna jest praktyka w wędrówkach po górach (po wytyczonych szlakach, jak i poza nimi), minimum dobra kondycja, jak również zdolność posługiwania się sprzętem turystycznym oraz wspinaczkowym. Niemniej jednak za niejednokrotnie olbrzymi wysiłek otrzymujemy możliwość obcowania z dziewiczą przyrodą i podziwiania nieziemskich widoków.

Trekkingi – skala trudności

Skala trudności jest zależna od obszarów, przez które prowadzą trekkingi. Profesjonaliści rozróżniają 3 poziomy trudności wycieczek w tereny górzyste. W trekkingach pierwszego stopnia wziąć udział mogą wszyscy, którzy wyróżniają się dobrą kondycją, a stan ich zdrowia nie jest przeciwwskazaniem do silnego wysiłku. Drugi stopień trudności wymaga dobrej sprawności i przynajmniej podstawowego doświadczenia w górach – np. w polskich Tatrach. Trzeci stopień to wyprawy dla uczestników z wysoką sprawnością, wiedzą z zakresu specyfiki wysokich gór i radzącym sobie z użyciem sprzętu, jak również przyzwyczajonych do ciężkich warunków obozowania podczas długiej wędrówki.

Dokąd pojechać na trekking?

Trekkingi można prowadzić w każdych górach. W Polsce amatorzy tego rodzaju aktywności bardzo upodobali sobie szlaki w Tatrach. Jeżeli natomiast chodzi o inne pasma na kontynencie europejskim, szerokim uznaniem szczycą się graniczące z Azją Ural i Kaukaz, wschodnia część Karpat, Góry Przeklęte na Bałkanach oraz Alpy. Najbardziej obeznane w trekkingu jednostki powinny zaś spróbować swoich sił podczas wycieczki w Karakorum, Andach bądź Himalajach.